среда, 17 февраля 2010 г.
Подвиги юного Дон-Жуана
Сегодня по "Эху Москвы" в новостях:
17.02.2010 16:04 : Суд по правам человека в Страсбурге осудил Турцию за запрет романа Гийома Аполлинера "11 тысяч палок"
Судьи решили, что Турция тем самым препятствовала доступу людей к европейскому культурному наследию и нарушила право на свободу самовыражения.
Турецкий издатель Рахми Акдас опубликовал перевод Аполлинера в 99 году. После этого его признали виновным в преступлениях против нравственности и оштрафовали. Кроме того, турецкий суд велел уничтожить весь тираж романа Аполлинера.
"Лента.ру" отмечает, что и во Франции роман был запрещен до 1970-го года: в нем есть эпизоды садистского и гомосексуального характера, а также сцены педофилии и некрофилии.
Это произведение есть и на русском, в книге:
Гийом Аполлинер
Подвиги юного Дон-Жуана
Антология
Издательство: Ретро, 2004 г.
Твердый переплет, 268 стр.
ISBN 5-94855-009-5
Тираж: 2000 экз.
Вся антология из двух вещей:
1) Подвиги юного Дон-Жуана
2) Одиннадцать тысяч палок
Купил полгода назад, вторую, про палки, прочитал. Хватило. Первую даже не стал читать. "Роман" - это громко сказано. Просто совершенно бездарное порно, без каких-либо признаков хоть минимальных художественных достоинств. Турки ничего не потеряли, по-моему. Поинтересовался и в сети - оба произведения доступны для скачивания на французском, а про палки - на испанском: Les exploits d’un jeune don Juan
Les onze mille verges
Las once mil vergas
В 1980 г. к столетию Аполлинера чешский журнал "Всемирная литература" (Světová literatura) опубликовал подборку его эротических стихов, вполне себе достойных, на высоком художественном уровне:
Одиннадцатая тайная песнь
Девять ворот твоего тела
Прекрасное загадочное любимое создание
и т.д.
На русском их так и нет до сих пор, да и на других языках я их не видел, откуда взялись - непонятно.
И вот, по названию я думал, что это те стихи как раз и есть. А это вовсе даже не то оказалось...
Вот вам чешский и голландский переводы "Девяти ворот...", чтобы уж не ходить далеко, с доставкой на дом:
Devět bran tvého těla
Přeložil KAREL SÝS
Tato báseň je jen pro tebe Madeleine
První báseň naší společné touhy
Naše první tajná báseň miláčku
Sladký je den a sladká je i válka i kdyby nesla smrt
Ty nevíš má panno že máš v těle devět bran
Sedm jsem poznal však dvě jsou dosud temné
Čtyři jsem dobyl a nevěř že z nich kdy vyjdu
Neboť jsem vešel souhvězdím tvých očí
A tvýma ušima v patách eskorty slov
Jimž velím sám
Pravé oko mé lásky první bráno mé lásky
Spustilos záclonu svého víčka
Tvé řasy se seřadily jak černí vojáci
na řeckých vázách Víčko záclona
Obšitá sametem
Který ukrývá tvůj pohled před světem
Tvůj pohled těžký jako naše milování
Levé oko mé lásky druhá brána mé lásky
Podobná přítelkyni cudná a vlhká láskou
Brána jež přivádí k tvému srdci můj obraz
a můj úsměv který září
Podoben hvězdám v tvé zbožňované tváři
Zbožňuji dvojitou bránu tvého pohledu
Pravé ucho mé lásky třetí bráno
Teprve když jsem oblehl tebe otevřely se dokořán
první dvě brány
Ucho bráno mého hlasu jenž tě přemluvil
Miluji tě žes dalo smysl vyřčené myšlence
Právě tak jako levé ucho čtvrtá bráno
Ó uši mé lásky žehnám vám
Brány jež se otvíráte mému hlasu
Jako se růže otvírají dotekům jara
Vámi vcházejí mé rozkazy můj hlas
Do celého těla Madeleine milované
Vejdu tudy i já celý muž i celá tato báseň
Báseň jež působí že i ve mne touha plane
Levá nosní dírko mé lásky pátá bráno
lásky naší a tužeb našich
Tudy vstoupím do těla svého miláčka
Spolu s chlapskou vůní vniknu lehce jen
S vůní mé touhy
Čpavou mužskou vůní jež omámí mou Madeleine
Pravá nosní dírko šestá bráno mé lásky a naší slasti
Ty která cítíš jako tvoje sousedka pach mé rozkoše
A naše smíchané pachy vydatnější a vybranější
nežli jsou vůně květů na jaře
Dvojitá bráno chřípí zbožňuji tvé sliby
tolika jemných slastí
Zrozených ze znalosti vonných dýmů a mastí
Ústa Madeleine sedmá bráno mé lásky
Spatřil jsem tě ó rudý vchode do propasti mé vášně
Střeží jej vojáci ztuhlí láskou volají na mne vzdávají se
Ó bráno rudá a něžná
Ó Madeleine ještě dvě brány zbývají
K nimž touha má mne žene
Dvě brány tvého těla
Tajemstvím obestřené
Osmá nádherná bráno mé lásky
Ó má nevědomosti jež se potácíš za svitu luny
jak slepí ranění vojáci mezi zákopy Flander
Či spíše jak cestovatel hynoucí v pralese hladem žízní
a láskou
Temnější než podsvětí
Posvátnější než nevědomost z Dódóny
Tušící pramen čerstvější než svaté delfské zřídlo
Však moje láska našla by tam chrám
A až by zkrvavila předsíň kterou střeží
okouzlující zvíře nevinnosti
Odkryl bych nejvřelejší gejzír světa
A dal mu tryskat do sytosti
Ó má milovaná Madeleine
Jsem pánem osmé brány
A ty bráno devátá ještě tajemnější
Rozvíráš se mezi dvěma homolemi perleti
Tajemnější než ostatní
Bráno kouzel o nichž sotva šeptáme
Svrchovaná bráno
Patříš mně
Mně který vládne
Svrchovaným klíčem
Od devíti bran
Ó brány otevřte se slyšíte můj hlas
Jsem pánem klíče který otevírá vás
http://www.obrys-kmen.cz/index.php?rok=2008&cis=44&tisk=06
Guillaume Apollinaire
vertaling Paul Claes
De negen poorten van je lichaam
Dit gedicht is alleen voor jou bestemd Madeleine
Het is een van de eerste gedichten van ons verlangen
Het is ons eerste geheime gedicht o liefste
De dag is mooi en de oorlog is zo mooi Al moest je eraan
sterven
Je weet het niet mijn maagd je lichaam heeft negen poorten
Ik ken er zeven en twee blijven me verborgen
Ik nam er vier in ik ging erin hoop maar niet dat ik er weer
uitga
Want ik ging in je binnen door je besterde ogen
En door je oren met de Woorden die me dienen en
begeleiden
Rechteroog van mijn geliefde eerste poort van mijn liefde
Ze had het gordijn van haar ooglid neergelaten
Je wimpers stonden ervoor als een rij zwarte soldaten op een
Griekse vaas ooglid zwaar gordijn
Van fluweel
Dat je blik verborg zo klaar
En zo zwaar
Als onze liefde
Linkeroog van mijn geliefde tweede poort van mijn liefde
Gelijk aan haar vriendin en kuis en zwaar van liefde als zij
O poort die naar je hart leidt mijn beeld en mijn glimlach die
glanst
Als een ster gelijk aan je ogen die ik aanbid
Dubbele poort van je blik die ik aanbid
Rechteroor van mijn geliefde derde poort
Door je in te nemen kon ik de eerste twee poorten helemaal
openen
Oor poort van mijn stem die jou verleidde
Ik heb jou lief die aan het Beeld een zin gaf dankzij de Idee
En jij ook linkeroor jij die van de poorten van mijn geliefde
de vierde bent
O jullie oren van mijn geliefde ik zegen jullie
Poorten die zich ontsloten voor mijn stem
Zoals rozen zich ontsluiten voor het strelen van het voorjaar
Door jullie dringen mijn stem en mijn bevel
In heel het lichaam van Madeleine binnen
Ik ga erin geheel en al man en geheel en al gedicht
Gedicht van haar verlangen die maakt dat ook ik mij liefheb
Rechterneusgat van mijn geliefde vijfde poort van mijn liefde
Ik ga er eens binnen in het lichaam van mijn geliefde
Ik ga er heimelijk binnen met mijn mannenreuk
De reuk van mijn verlangen
De wrange mannelijke geur die Madeleine zal bedwelmen
Rechterneusgat zesde poort van mijn geliefde en van onze
wellust
Jij die net als je buur de geur van mijn genot zal ruiken
En onze vermengde geur die doordringender en kostelijker
is dan een bloeiend voorjaar
Dubbele poort van de neusgaten ik aanbid jou die zoveel
heimelijke genoegens belooft
Die je put uit de kunst van wasems en walmen
Mond van Madeleine zevende poort van mijn liefde
Ik heb je gezien o rode poort afgrond van mijn verlangen
En de soldaten die er stierven van liefde riepen me toe dat ze
zich overgeven
O rode prille poort
O Madeleine er zijn nog twee poorten
Die ik niet ken
Twee poorten van je lichaam
Vol geheimen
Achtste poort van de grootse schoonheid van mijn geliefde
O onwetendheid van me die lijkt op die blinde soldaten te
midden van Friese ruiters onder de vloeibare maan
van zieltogend Vlaanderen
Of veeleer als een ontdekkingsreiziger die omkomt van
honger en dorst in een maagdelijk woud
Somberder dan de Erebus
Heiliger dan het bos van Dodona
En die een frissere bron dan Castalia vermoedt
Maar mijn geliefde zou er een tempel vinden
En na met bloed de voorhof te hebben bespat waarover het
bekoorlijke monster van de onschuld waakt
Zou ik er de heetste geiser van de wereld ontdekken en laten
opspuiten
O mijn geliefde mijn Madeleine
Ik ben al heer en meester van de achtste poort
En jij nog geheimzinniger negende poort
Die je opent tussen twee parelbergen
Jij nog geheimzinniger dan de andere
Poorten van betoveringen die niemand durft te noemen
Jij ook behoort mij
Opperste poort
Aan mij behoort
De opperste sleutel
Van de negen poorten
O poorten ontsluit je voor mijn stem
Ik ben de meester van de Sleutel
http://www.brakkehond.be/60/apoll1.html
Подписаться на:
Комментарии к сообщению
(
Atom
)
Комментариев нет :
Отправить комментарий